ပရဟိတ ပုဂၢိဳလ္မ်ားတြင္ ထားရွိၾကရမည့္ စိတ္ထား၊ သေဘာထားမ်ား…
ပရဟိတ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားသည္ သူတစ္ပါး အက်ဳိးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေပးေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ပရဟိတ လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူမ်ား ဆိုရာတြင္ ရဟန္းရွင္ လူ ပုဂၢိဳလ္ အားလံုးကို အက်ဳံး၀င္ေစသည္။
ထိုကဲ့သို႔ေသာ လုပ္ငန္းတြင္ ပါ၀င္လုပ္ကိုင္ေပးႏိုင္ဖို႔ရန္ ေတာ္ရံုတန္ရံု စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ပရဟိတ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္သူသည္ ကာယကံ အားျဖင့္လည္း အပင္ပန္းခံရသည္။ ၀စီကံအားျဖင့္လည္း အနားမေနရ။ မေနာကံအားျဖင့္လည္း စီစဥ္ေနရသည္။ လူအားကိုလည္း ရင္းႏွီးရသည္။ အခ်ိန္အားကို စိုက္ထုတ္ရသည့္အျပင္ တစ္ခါတစ္ရံ ေငြအားကိုပါ အကုန္က် ခံရေသးသည္။ ထို႔အျပင္ ပတ္၀န္းက်င္မွ အေ၀ဖန္ပင္ ခံရတတ္ေသးသည္။
ထိုထိုေသာ အဆင့္မ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္မွ သာလွ်င္ ပရဟိတ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေသာ အဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိရသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပါရမီ ျဖည့္စဥ္ ဘ၀မ်ားစြာတြင္လည္း ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ားစြာကို လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီး ေနာက္တြင္လည္း သတၱ၀ါမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ သတၱ၀ါမ်ားစြာကို နိဗၺာန္ အထိပင္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ေပသည္။ ေက်းဇူးႀကီးမားလွေပစြ။
အမ်ားအက်ဳိး ပရဟိတ လုပ္ကိုင္ရင္း မိမိ အတၱအက်ဳိးအတြက္ ဦးစားေပး ျပဳလုပ္သြားၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ပရဟိတ ဟု အမည္ခံကာ မိမိအတြက္ အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေရးကိုသာ လုပ္ေဆာင္သြားတတ္ ေသာေၾကာင့္ ထိုသူကို ပရဟိတ ပုဂၢိဳလ္ဟု ေခၚဆို၍ မရႏိုင္ေပ။ အတၱဟိတ ပုဂၢိဳလ္ သာလွ်င္ ျဖစ္သည္။
ထိုေၾကာင့္ ပရဟိတ လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားသည္ ထိုအခ်က္ကိုလည္း သတိႀကီးစြာ ဂရုျပဳသင့္ေပသည္။
ပရဟိတ လုပ္ကိုင္ ကူညီေနၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ အေျခခံ အားျဖင့္ ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားကို ေလ့လာၿပီး မိမိ၏ စိတ္သႏ ၱာန္ကို စိစစ္ေပးေနရမည္ -
(၁) သာသနာကို ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုး ယံုၾကည္ေသာ သဒၶါအား ထက္သန္ရမည္။
(၂) အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ဆႏၵ ျပင္းျပရမည္။
(၃) ေဒါသ မႀကီးရ။
(၄) စိတ္ရွည္၊ သည္းခံႏိုင္ရမည္။
(၅) လူသားမ်ားကို ေမတၱာဓာတ္ျဖင့္ ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။
(၆) မိမိ လုပ္တာသာလွ်င္ အမွန္ဟု မျဖစ္ေစရ။
(၇) အဖြဲ႕တြင္ လုပ္ကိုင္ေနသူ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္ရမည္။
(၈) အဖြဲ႕၀င္ အခ်င္းခ်င္း လုပ္ငန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ မထားရ။
(၉) အဖြဲ႕၀င္အားလံုး ရိုးသားမႈႏွင့္ ပြင့္လင္းမႈကို အေျခခံထားရမည္။
(၁၀) တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး မာန မရွိေစဘဲ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈ ရွိရမည္။
(၁၁) အဖြဲ႕အစည္း အထဲတြင္ သူ႔လူ၊ ငါ့လူ ဟူ၍ မရွိေစရ။
(၁၂) မိမိကိုယ္တိုင္လည္း အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အေရးႀကီးေသာ လုပ္ငန္းေနရာ ယူတတ္ရသလို
သူတစ္ပါးကိုလည္း ေနရာ ေပးႏိုင္ရမည္။
(၁၃) အလုပ္ႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ခုတြင္ ပုဂၢိဳလ္ထက္ အလုပ္ကိုသာ ဦးစားေပး ၾကည့္ရမည္။
(၁၄) အလွဴရွင္ လွဴဒါန္းထားေသာ အလွဴေငြကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အလွဴပစၥည္း ကိုေသာ္လည္းေကာင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ မွန္မွန္ျဖင့္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ လုပ္ေဆာင္ေပးရမည္။
(၁၅) ငါ့ နာမည္အတြက္ မျဖစ္ေစရဘဲ အဖြဲ႕နာမည္အတြက္၊ သာသနာ အတြက္သာ ျဖစ္ရမည္။
(၁၆) ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ စီမံခ်က္ ဆြဲထားရမည္။
(၁၇) ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ ဟူေသာ ျဗဟၼစိုရ္တရား ေလးပါးကို လက္ကိုင္စြဲထားရမည္။
(၁၈) အဖြဲ႕၀င္ အားလံုးသည္ ေကာင္းသည့္ ေစတနာျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ ေပးေနၾကသည္ သာ ျဖစ္သည့္အတြက္ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး နားလည္မႈ အျပည့္အ၀ ေပးရမည္။
(၁၉) မိမိ လုပ္ကိုင္ေနေသာ အလုပ္သည္ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ လုပ္ကိုင္ရင္း ကုသိုလ္အေရး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အကုသိုလ္ ျဖစ္ေစမည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေရွာင္ရွားရမည္။
(၂၀) ငါကေတာ့ အဲဒါကို လုပ္ထားတယ္၊ သူကေတာ့ ငါ့ေလာက္ မလုပ္ဘူး ဟု တြက္ကပ္သည့္ အေတြးမ်ဳိးထက္ ငါကလည္း ဒီလို လုပ္ထားတယ္၊ သူကိုလည္း ငါ့လို လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ကူညီ တြန္းအားေပးသြားမယ္ စသည့္ျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း လက္တြဲ ေခၚေဆာင္သြားရမည္။
(၂၁) အခ်ဳိ႕ေသာ အေျခအေနမ်ဳိးတြင္ အလုပ္ၿပီးစီးဖို႔သာ အဓိက ျဖစ္သည့္အတြက္ သူ႔အလုပ္၊ ငါ့အလုပ္ ဟု
မခြဲျခားဘဲ အခ်င္းခ်င္း ကူညီၾကရမည္။
(၂၂) အလုပ္လုပ္ရာတြင္ တစ္စံုတစ္ဦးမွ တိုက္တြန္းစရာ မလိုဘဲ မိမိ၏ ဆႏၵႏွင့္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားရမည္။
(၂၃) သူတစ္ပါး ထိခိုက္ေစေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္၍ အသိ ဉာဏ္ပညာျဖင့္ ႏိႈင္းဆ ခ်င့္ခ်ိန္ကာ အလုပ္လုပ္တတ္ရမည္။
(၂၄) ကိုယ္က်င့္တရား ျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးစားေနရမည္။
(၂၅) ေပးဆပ္ျခင္းမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနသူမ်ား ျဖစ္ေနရမည္။
အထက္ပါ အရည္အခ်င္းမ်ားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ျပည့္စံုေအာင္ ႀကိဳးစားလာႏိုင္ပါက ပရဟိတ စိတ္ဓာတ္ ျပည့္၀ေသာ အရည္အခ်င္းရွိသည့္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး ျဖစ္လာေပမည္။ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံ ကံသံုးပါးလံုးျဖင့္ ကုသိုလ္မ်ား ရရွိေနသည္။
ထိုကဲ့သို႔ စိတ္ထား ရွိသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ဒါန ပါရမီအစ၊ ဥေပကၡာ ပါရမီ အဆံုး အစရွိသည့္ ပါရမီ ဆယ္ပါးကို ျဖင့္က်င့္ျခင္းျဖင့္ပင္ တူေပသည္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ တို႔၏ စိတ္ဓာတ္ပင္ ျဖစ္သည္။ နိဗၺာန္သို႔လည္း လြယ္ကူစြာ ဆိုက္ေရာက္ႏိုင္သည္။
ထိုေၾကာင့္ ပရဟိတ လုပ္ကိုင္ေနသူတို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနေသာ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ နိဗၺာန္သို႔ဦးတည္ ေလွ်ာက္လွမ္းေန ၾကေသာ ေျခလွမ္းမ်ားပင္ ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆိုခ်င္ေပေတာ့သည္။
အရွင္ဉာဏဒီပ (ဓမၼရတနာ)
